Begonia rex

Istorijat biljne vrste 

Begonije spadaju među najtraženije gajene biljke. Gaje se zbog dekorativnih listova ili zbog cvetova. Ovaj rod je poreklom iz vlažnih tropskih i subtropskih šuma i planinskih predela od 3000-4000 metara nadmorske visine. i obuhvata preko1000 vrsta i preko 1000 hibrida, a deli se na lisno dekorativne i cvetne begonije, ili na gomoljaste, rizomske i korenske begonije, odnosno vrste sa uspravnim, grmolikim, poleglim ili puzećim stablima. Francuski botaničar Čarls Plumer prvi je opisao 6 vrsta ovih biljaka nakon ekspedicije 1687. godine na Antilskim ostrvima koju je organizovao Mišel Begon,gubernator na Haitima, po kome je rod ovih biljaka i dobio ime 1690. godine. Danas se kao lisno dekorativne ili cvetajuće biljke gaji 125 vrsta begonija i njihovi hibridi. Od druge polovine 19. veka ukrštanjem različitih vrsta, hibridizacijom i selekcijom dobiveni su mnogi varijeteti lisnodekorativnih i cvetnih begonija. 1856. godine U Indijskoj državi Asam pronađena je kraljevska begonija (B. rex) sa srebrno smeđim listovima. 1864. godine u južnoj Americi (Ande) pronađena je gomoljasta B. Boliviensis, 1866. godine Begonia vetchii u Peruu i B. Pearcei u Peruu i Boliviji čijim ukrštanjem su dobivene krupnocvetne gomoljaste begonije. Najveći broj hibrida stvoren je u Belgiji. Begonije su u prirodi rasprostranjene u južnoj i centralnoj Americi, u Aziji u istočnim predelima Himalaja i gornjim i južnim oblastima Indije, Malajskom arhipelagu i Šri Lanki, a u Africi u zapadnom delu gde je najvlažnija klima. Postoji mišljenje naučnika da su begonije nastale u Africi, a da su se posle raširile u Americi i Aziji.

Begonije se gaje kako u zaštićenom prostoru tako i kao sobne ili baštenske biljke. Kao baštenske biljke gaje se gomoljasta begonija - B. x tuberhybrida i stalnocvetajuća - B. semperflorens.

Begonia rex – kraljevska begonija

OPIS BILJKE

Jedna je od najlepših lisno dekorativnih biljaka koje se gaje u sobnim uslovima. Poreklom je iz Indijske države Asam, gde je pronađena 1856. godine, a rasprostranjena je u podnožju Himalaja. Naziv ove vrste potiče od latinske reči rex koja označava kralja. U prodaji se nalaze Rex-cultorum begonije nastale ukrštanjem B. Rex i ostalih srodnih vrsta. To su zeljaste biljke sa puzećim, mesnatim i dlakavim stablom, dužine od 30 do 70 cm, često šarenim i veoma upadljivim. Listovi su nepravilno srcasti, veliki, do 30 cm dugi i do 20 cm široki, naborani, sa oštrim vrhom, talasastim ili nazubljenim krajem. Naličje lista je crvenkaste boje, a boja gornje strane lista varira u zavisnosti od sorte – tamno crvena, kafene boje, lila ljubičaste, srebrnaste, bledo ili tamno zelene... sa raznim kombinacijama zavisno od hibrida. Na naličju lista u predelu nervature list je dlakav, a lice lista je sa finim dlačicama ili golo. Cvetovi su neugledni, roza boje, sakupljeni u cvast na kraćoj ili dužoj cvetnoj dršci. 

Kultivari President Carnot sa listovima srebrne i zelene boje, King Edward IV na listovima purpurna i crvena boja, Helen Teupel, list sa crvenom, ružičastom i zelenom bojom. La Pasqual sa skoro crnim listovima, srebrnim i grimiznim šarama, King Henry  listovi sa tamnim središnjim delom i srebrnom prugom, zagasito zelenim pojasom sa srebrnim tačkama i purpurnim rubom, Silver Queen srebrne boje sa grimiznim naličjem, Meisterstuck ima  bordo boje središnji deo lista sa razbacanim srebrnastim pegama. Naličje lista je crveno ili tamno smeđe boje. Merry Christmas centralni deo lista smeđe boje, listovi su srebrnkasti, obrubljeni bordo linijom po obodu lista. Patuljaste forme B. Rex...

NAČIN UZGAJANJA

Rast ove biljke je tokom cele godine, a najaktivniji je u periodu od proleća do jeseni. B. Rex voli zasenjena, svetla mesta i treba je zaštititi od direktnih sunčevih zraka. Zahteva povećanu vlažnost vazduha. Optimalna temperatura uzgajanja je 18-21 stepen, a za uspešno uzgajanje ove vrste treba joj obezbediti temperature u toku zime od 15-22 stepena i nešto svetlije mesto, zaštićeno od direktnog sunca, kao i povećanu vlažnost vazduha. Izbegavati orošavanje listova koje izaziva pojavu tamnih fleka i trulenje listova. Preporučuje se zalivanje mekom i mlakom vodom preko podmetača kako se ne bi pojavila trulež stabla. Prihranjuje se svakih 10-15 dana, a zimi jednom mesečno. Sade se u plitke posude sa tresetnim supstratom. Biljka loše podnosi premeštanje. Presađuje se jednom godišnje, u proleće. Supstrat treba da bude rastresit, sa drenažnim slojem, bogat u hranivima i blago kisele reakcije pH 5,8-6,5.

NAČIN RAZMNOŽAVANJA

Razmnožava se listovima i lisnim isečcima. Moguće je i razmnožavanje iz semena, ali je tada velika verovatnoća da će nove biljke biti različite od majčinske biljke.

Lisni isečci trouglastog oblika sade se u vlažan pesak i zakorenjuju se pri temperaturi od 25 stepeni i visokoj vlažnosti vazduha. Zakorenjivanje isečaka može se vršiti tokom cele godine.

SAVETI

Uvele i listove zahvaćene plesnima treba redovno uklanjati i po potrebi upotrebiti fungicid. Cvetovi se uklanjaju čim se pojave. Listovi su jako osetljivi i lako lomljivi pa treba voditi računa pri presađivanju da se ne oštete.

Odgovori	Stranica 12 >
Tweet